- upychać
- upychać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, upychaćam, upychaća, upychaćają, upychaćany {{/stl_8}}– upchać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}, {{/stl_7}}{{stl_22}}upchnąć {{/stl_22}}{{stl_8}}dk IVa, upychaćnę, upychaćnie, upychaćnij, upychaćnęli, {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}pchając, uciskając, wkładać coś do czegoś, układać w czymś ciasno, jedno przy drugim, jedno na drugim': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wszystkie swoje rzeczy upchał do plecaka. Upychała do szafy jedną sukienkę po drugiej. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wypełniać jakąś ograniczoną przestrzeń, pojemnik, wtłaczając, wciskając coś do środka': {{/stl_7}}{{stl_10}}Upychała książkami biblioteczkę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'przekazywać, sprzedawać komuś, umieszczać gdzieś coś, co jest przyjmowane, kupowane z oporami; pozbywać się czegoś niechcianego, niepotrzebnego, sprzedając, dając komuś innemu; wciskać coś komuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Często upychał hurtownikom wyroby niskiej jakości. Udało jej się upchnąć artykuł w czasopiśmie kobiecym. Nadmiar towaru upchał kooperantom. ZOB.wrzucać – wrzucić [i in.] {{/stl_10}}{{stl_8}}{kogoś, coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}do jednego worka {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.